Dag 29 naar Portomarín, 22km
Blijf op de hoogte en volg Alex
10 Juni 2017 | Spanje, Portomarín
Gsteren heb ik dus besloten niet naar Finestere te gaan en vertel dat aan Stephanie. Ik zit te twijfelen wat te doen voor het diner. Ariana en Stephanie doen boodschappen voor hun diner. Dit eten ze voor de albergue, op het stoepje. Csaba heeft zich aangesloten bij een groep die later een feestje gaan bouwen. Ik loop naar beneden de stad in om een nieuwe handdoek te kopen. Bij een Chinese winkel zie ik een vergelijkbare en koop die. Ariana had weken geleden haar yogadeken in het gras laten liggen en hier zie ik ze liggen. Later ga ik nog eens de stad in en koop appels en een half stokbrood voor morgen en breng dat naar de albergue. Ariana en Stephanie hebben besloten de aankomstdag in Santiago bij mij te blijven en pas de 15e naar Finestere te gaan. Mijn humeur, mede veroorzaakt door de siësta van maar een half uur, klaart meteen op. Ook hebben ze nog genoeg eten over en delen dat met mij.
De dames hebben ook een fles witte wijn gekocht, die we op het gras aan de rivier opdrinken. Ariana is in haar nopjes over de zebradeken die ze gekocht heeft. Het is jammer dat de deuren van de albergue om 22.00 uur dicht gaan.
Het is natuurlijk weer hetzelfde liedje ’s morgens vroeg om 5.00 uur.
Csaba start als eerste, ik vertrek om 7.00 uur en ik heb gezien dat Ariana wakker is, maar Stephanie slaapt nog. Sarria uit en later nog een keer, zijn er weer fikse klimmetjes.
Na een uurtjes neem ik een café con leche en een walnootcake (€2,00). Na 20 minuten komt Ariana aanlopen. Ik nodig de zussen Lourdes en Laura, die op onze zaal lagen in Sarria, uit aan ons tafeltje want het is druk. De jonge Spaanse dames spreken uitstekend Engels. Ik loop weer allen verder door het “platteland” en bewonder de Horreos. Dit zijn opslagplaatsen, waarbij een richel er voor zorgt dat de ratten er niet bij kunnen en de gaten in de stenen zorgen voor de doorluchting.
Bij de volgende stop (broodje serrano/kaas en café con leche) kom ik Csaba tegen. We lopen een uurtje op en hij vraagt om advies over een Oekraïense schone, die hij gisteren heeft ontmoet.
Het laatste uur loop ik weer alleen, totdat ik in de verte Ariana zie lopen.
Samen gaan we over de brug over het stuwmeer van Portomarin (dorp is verplaats naar boven voor de bouw van de dam) en checken in bij de Xunta albergue (€6,00).
We zullen vanavond gedrieën dineren. Csaba zal misschien de Oekraïense weer treffen.
Ariana en ik kopen onze lunch apart en eten die op het bankje voor de albergue op. Daarna loop ik het dorp weer uit, de trappen af, om even te zitten langs het water. Onderweg kom ik Stephanie tegen. Ik vertel haar over de plannen voor vanavond.
De dames hebben ook een fles witte wijn gekocht, die we op het gras aan de rivier opdrinken. Ariana is in haar nopjes over de zebradeken die ze gekocht heeft. Het is jammer dat de deuren van de albergue om 22.00 uur dicht gaan.
Het is natuurlijk weer hetzelfde liedje ’s morgens vroeg om 5.00 uur.
Csaba start als eerste, ik vertrek om 7.00 uur en ik heb gezien dat Ariana wakker is, maar Stephanie slaapt nog. Sarria uit en later nog een keer, zijn er weer fikse klimmetjes.
Na een uurtjes neem ik een café con leche en een walnootcake (€2,00). Na 20 minuten komt Ariana aanlopen. Ik nodig de zussen Lourdes en Laura, die op onze zaal lagen in Sarria, uit aan ons tafeltje want het is druk. De jonge Spaanse dames spreken uitstekend Engels. Ik loop weer allen verder door het “platteland” en bewonder de Horreos. Dit zijn opslagplaatsen, waarbij een richel er voor zorgt dat de ratten er niet bij kunnen en de gaten in de stenen zorgen voor de doorluchting.
Bij de volgende stop (broodje serrano/kaas en café con leche) kom ik Csaba tegen. We lopen een uurtje op en hij vraagt om advies over een Oekraïense schone, die hij gisteren heeft ontmoet.
Het laatste uur loop ik weer alleen, totdat ik in de verte Ariana zie lopen.
Samen gaan we over de brug over het stuwmeer van Portomarin (dorp is verplaats naar boven voor de bouw van de dam) en checken in bij de Xunta albergue (€6,00).
We zullen vanavond gedrieën dineren. Csaba zal misschien de Oekraïense weer treffen.
Ariana en ik kopen onze lunch apart en eten die op het bankje voor de albergue op. Daarna loop ik het dorp weer uit, de trappen af, om even te zitten langs het water. Onderweg kom ik Stephanie tegen. Ik vertel haar over de plannen voor vanavond.
-
11 Juni 2017 - 11:18
Martine:
Ha Alex, Ik zie dat je al aardig opschiet! Fantastisch dat je het zo goed volhoudt. Geniet van de apotheose, dat wordt vast een prachtig moment. Nu eerst nog maar weer eens die ene voet voor de andere zetten :) Hartelijke groet, Martine -
11 Juni 2017 - 12:35
Netty:
Hi Alex,
Dat schiet al aardig op. Je mag echt trots op jezelf zijn. Wat zal het een mooi moment zijn wanneer je aankomt!
Fijn ook dat je vrienden hebt gemaakt.
Veel succes met de laatste loodjes.
Groetjes,
Netty -
11 Juni 2017 - 21:24
Robert:
Jeetje. Nog 100 km. En dan weer dat hele eind terug
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
