Nieuw avontuur op Tenerife

De laatste week bij boer Mel regent het zowaar een paar keer. Er begint een nieuwe helper, Antonio uit Costa Rica, een 31-jarige jongeman.

Ik maak een aantal lopende projecten af, want ik wil goed afsluiten. Zo krijg ik ondanks de regen toch het vrijmaken van een paar plekken van struikgewas voor elkaar. Ook het verspreiden van de mest op de weilanden is af.

Op de laatste avond drinken Mel en ik een fles rode wijn. Ik heb een positieve review over zijn boerderij geschreven en hij zal ook een review over mij schrijven. Ik heb een mooi wetenschappelijk boek over “Ancient DNA” dat ik hem wil geven. Dat heb ik bij broer Paul op zolder staan en zal ik hem opsturen.

Ik vertrek 1 mei uit Sant Joan de les Abadesses en zal 31 mei met de veerboot vanuit Huelva naar Tenerife vertrekken. In de tussentijd ga ik op vakantie naar Nederland. Pontoise ligt op mijn route en ondanks dat ze pas op de boerderij geweest is wil ik graag Léa 2 dagen bezoeken.

Ik heb geen woonruimte meer in Nederland en heb Marian uit Gouda gevraagd of ik daar terecht kan. Omdat de logeerkamer (de hele zolder) vrij was, kon dat gelukkig. Ik wou een aantal vrienden weer zien en heb in 2 periodes verschillende afspraken gemaakt. Te beginnen wilde ik broer Paul en Andrea in Assen opzoeken. Bij hen staan op zolder al mijn spullen (2 dozen, 3 koffers en 2 borduurwerken). We hebben bijgepraat, veel spelletjes gedaan, zijn naar de moestuin van de gemeente geweest (een goede voorbereiding voor Tenerife) en ik heb mijn garderobe aangepast.

Daarna ging ik door naar Marian. Wat fijn, hoe ik bij haar mijn gang kan gaan. Zij werkte haar onregelmatige dienst en was natuurlijk niet van plan mij bezig te houden. Als je iets gebruikt, dan vul je dat maar weer aan.

Ik bezoek Alice (rondvaart Amersfoort en struinen door de Waterleidingduinen) en Mariëtte (huisje Beekbergen, wandelen vanuit kasteel Doorwerth) elk 2 dagen en ben dan een week bij Marian, die inmiddels ziek thuis was, om net als zij tot rust te komen.

Dan een wandeling met Hélène door Meijendel, waar ik veel gewandeld heb. Bij Aleksandra en Leks ben ik een dag geweest (tafeltennis, scrabble en uit eten bij “Blij aan de Vecht” in Utrecht). Daarna had ik 2 nachten gereserveerd voor een kamer op de negende verdieping in de flat in Voorschoten, waar ik 4 jaren heb gewoond. De eerste dag bezocht ik taalmaatje Sadi en Hatice (een heerlijke Turkse maaltijd). De volgende dag, vrijdag, heb ik een wandeling met Ellen gedaan. ’s Middags kon ik bij mijn tandarts terecht (geen gaatjes) en daarna was er de vrijdagmiddagborrel in de flat. Leuk al die bekenden weer te zien. ’s Avonds hebben we gezellig Chinees gegeten en Frans wijn gedronken bij Brenda, met Harry, Coby en Hans.

De laatste 5 dagen heb ik mij in alle rust bij Marian thuis kunnen voorbereiden op de reis naar Tenerife. Drie dagen autorijden en twee dagen (36 uren) op de veerboot lagen in het verschiet.

Mijn eerste stop was weer in Pontoise, bij Parijs. De tweede dag was ik alweer in Spanje en sliep ik in een truckerhotel in Vitoria-Gasteiz en de derde dag was ik in Huelva, Zuid-Spanje. De veerboot vertrok om middernacht. Ik had geen hut geboekt en sliep twee nachten in een stoel.

Eindelijk was ik op Tenerife. La Orotava ligt vlak bij Puerto de la Cruz, maar helaas, de veerboot legt aan in Santa Cruz, aan de andere kant van het eiland. De Finca was gemakkelijk te vinden. Ik word hartelijk ontvangen door Robert en Katrien, twee Duitsers van mijn leeftijd. Er is een Hobbit House, een Yurt (voor 3 personen) en een tweepersoonstent op het terrein. Tot mijn verrassing slaap ik in het Hobbit House!

Na een welkomstbiertje krijg ik meteen een rondleiding over het terrein. De tuin ligt op 500m hoogte, heuvelopwaarts. De zee ligt noordelijk en de bergen in het zuiden. La Orotava ligt in het Noorden van Tenerife en is daarom groen. Het zuiden is dor en gelukkig zijn daar de mooie stranden en dus ook de meeste toeristen.

Inmiddels heb ik er mijn eerste werkweek opzitten en begin in een ritme te komen. Er zijn veel verschillen met het werken bij boer Mel. Deze Finca is niet commercieel, er wordt voor de helpers gekookt en er wordt volgens een strak schema gewerkt. Om 08:00 uur is er thee of koffie, van 08:30 tot 10:30 werken, daarna een uitgebreide brunch en weer werken van 11:00 tot 14:00 uur. Om 18:30 is het avondeten. Het is een ecologische Finca, waar vele fruitbomen zijn geplant, waar een food forrest is aangelegd. Er worden vele groenten en kruiden verbouwd. Op de boerderij lopen drie Australische herders rond. Lottie (2 jaar) en Amy en Lucy (beiden 3 jaar). Verder is er een kater Ebi en nog 10 kippen en een haan. In het weekend kan er nog ontbeten worden om 08:30 en daarna is het zelfcatering.

Dit weekend heb ik op zaterdag een wandeling gemaakt (14km, met 900m hoogteverschil) in het Parque Rural de Anaga. Dat ligt in het Nooroosten van het eiland. Het lijkt op een tropisch regenwoud. Van bergen word ik altijd al enthousiast, maar samen met mooie paden door het bos en langs afgronden, dat is geweldig. Zondag ben ik op aanraden van Robert en Katrien naar de Noordwestkust gereden. Er zijn mooie plaatsjes aan de kust. Eerst heb ik Garachico bekeken, met koffie en een wandeling door het dorp. Voor de lunch ben ik doorgereden naar Buenavista del Norte. Ik verwachtte een dorp aan het strand, maar er zijn bananenplantages aan de kust. Op het terras raakte ik in gesprek met twee jonge Nederlandse vrouwen, die hier op vakantie zijn en veel wandelen.

Al met al een mooie invulling van de weekenden. Een dag wandelen in de natuur en een dag met meer cultuur.

De voertaal is Duits en er komen vooral Duitse Woofers, dat is even wennen voor mij. Mijn Duits is niet geweldig, maar ik kan er mee vooruit. In mijn huisje ligt een boek, Inferno, van Dan Brown in het Duits. Daar ben ik meteen in begonnen.

Ik kan goed alleen zijn, maar dat is niet mijn einddoel. Ik wil mij ergens vestigen, ik denk toch wel in Spanje, maar dan niet alleen. En hoelang houd ik het lichamelijke werk vol? Voor nu bevalt dit leven mij prima. Over vakantiedagen hoef ik mij geen zorgen te maken, in overleg kan ik langere periodes vrij nemen. Financieel is dit ook vol te houden, want mijn vaste lasten zijn laag. Het buitenleven bevalt mij erg goed en ik voel mij gezond. Er zijn genoeg plekken waar ik terecht kan om te werken, heb ik gemerkt, dus over een dak boven mijn hoofd hoef ik mij geen zorgen te maken.