Een week van veranderingen

Nevers - 21,4 km - Saint-Parize-le-Châtel - 24,2 km - Le Veurdre - 22,0 km - Valigny - 32,4 km - Saint-Pierre-les-Étieux - 23,0 km - Loye-sur-Arnon - 29,3 km - Châteaumeillant - 20,0 km - La Châtre - 27,2 km - Cluis

Totaal gelopen 1186,8 km

8-7

Wij zijn een Camino-groep geworden, realiseer ik mij. Al een paar dagen, doen we bijna alles samen. Vanavond eten we bij pizzeria San Remo. In de loop van de avond laten we 5 flessen koud kraanwater brengen. Het is tot laat nog warm en drukkend. Op de terugweg is er een accrobatische act te zien op het plein. Er wordt van alles georganiseerd in de stad.

9-7

We komen elke ochtend traag op gang. Vandaag staat er minder dan 25km op ons programma. In een groep gaat alles anders. Eerst wilde ik eigenlijk meer mijn eigen gang gaan, maar dat heb ik opzij gezet. Het is fijn tot een groep te horen. Dat een pauze langer duurt of dat we laat vertrekken is geen probleem, waarom zou ik mij moeten haasten. Vandaag is het zondag en samen met maandag is dat een lastige dag voor een pelgrim. Vooral in de dorpjes is alles dicht. In de ochtend is het bewolkt en regende het even, best goed wandelweer. We komen in de buurt van het circuit Magny-Cours, waar motoren hun rondjes maken. Na onze lunch, aan de kant van de weg in het gras, is de bewolking verdwenen en schijnt de zon ongenadig, een drukkende 32°C wordt het. De gîte is geweldig. Er is zelfs een TV. We zetten de Tour de France aan. Wanneer de oudere man langs komt voor de stempel en het geld, vraagt hij of we een rondleiding willen in de kerk. Die is deels Romaans en deels Gotisch na een renovatie, met een crypte onder het Romaanse deel. Gelukkig is er in Saint-Parize-le-Châtel een kruideniertje dat open is. Louis en Léa doen boodschappen. We eten een koude pastasalade met van alles er bij. Erg gezellig zo met ons vieren. We liggen gevieren op de bedbank en kijken naar rugby.

10-7

Ondanks dat de wekker om 07.30 afgaat, vertrekken we pas laat. Na het ontbijt van restjes van gisteren en koffie met brood en jam moet de afwas gedaan en de gîte netjes achtergelaten worden. Vandaag een grotendeels vlakke route. 's Middags wordt het weer warm en we lopen tijdens het warmste deel van de dag. 8km voor Le Veurdre moet er boodschappen gedaan worden voor het avondeten. Als we de brug over de rivier Allier over lopen is er midden op de brug te zien, dat hier in de tweede wereldoorlog de grens lag tussen het bezette gebied en de vrije zône. Altijd leuk samen koken en eten. Deze keer hebben we bijvoorbeeld chips als entree en als toetje blikken rijstepap met een smaakje, zoet, maar lekker. We slapen samen op een ruime zolder.

11-7

Vandaag is het niet zo warm als gisteren. In de middag dreigt het heftig te gaan regenen. De drie Fransen zijn gelovig en elke kerk die open blijkt te zijn, wordt even bezocht. Een gebed en even rondkijken. Vlak voor een bui die eigenlijk meevalt, komen we aan bij Le Refuge - Sophie. In de tuin staan 2 grote tenten, waar wij één van krijgen. Er vallen grote hagelstenen na de regenbui. De mannen krijgen een groot bed, Léa en ik elk een eenpersoonsbed, dit alles afgescheiden door een tentdoek. Douchen is in het huis. Gelukkig kunnen we buiten eten. Sophie runt de donativo gîte. Een paar jaar geleden heeft zij een omslag gemaakt van psychologe naar deze gîte. Het eten is heerlijk, met een roseetje er bij. We krijgen een opdracht om iets te tekenen of schilderen, over wat je bezighoudt.

12-7

Na het ontbijt doen we de presentatie van onze werkstukken en gaan we op de foto. Vandaag is het in de ochtend vooral bewolkt. Het regent af en toe. We doen een lunch in een restaurant in Ainay-le-Château, een dagmenu. 's Middags blijft het bewolkt. Na een tijdje langs een smal kanaal, komen we na ruim 32km aan op een paardenboerderij. Een oude vrouw woont in het grote oude huis. Een dame met pit,die 4 honden heeft rondlopen. Een paar familieleden runnen de manege. We mogen in de stallen rondkijken. Dat vind ik zo leuk, dat werken in zo'n stal in Spanje mij perfekt lijkt. We eten buiten voor het oude huis, erg gezellig. Louis, medicijnenstudent, is de aangewezen persoon om de blaren van Léa te behandelen. We slapen in de kamers die vroeger voor het personeel waren. Ik zak door een bed en nadat die gerepareerd is, is deze voor Léa. In de gang is een zwaluwnest met jongen, dus de voordeur moet open blijven.

13-7

Vandaag is de laatste dag voor Louis en Jonathan. Zij gaan terug naar Parijs. We lopen nog 8 km samen en nemen dan afscheid na een bezoek aan de kerk. We hebben 10 dagen met elkaar opgetrokken en elkaar goed leren kennen. Dat zal ik missen. Ik zal met Léa verder blijven lopen, maar dat is echt anders. 's Middags stuurt Jonathan een foto van een verdrietige Louis We lunchen op een heuvel met ruïnes van het Château de Montrond in Saint-Amand-Montrond. Dat ik lunch met baguette en confiture, kan er bij Léa niet in, dat is alleen voor 's morgens. Het wordt 's middags erg warm, zeker na 15.00 uur. We hebben gereserveerd op een boerderij. We konden de ingrediënten voor een maaltijd bestellen, maar omdat we bij de jonge boeren aan tafel kunnen zitten, hebben we te veel over. Filomena, bijna vier jaar oud, komt steeds langs met de bak met bosbessen, aandoenlijk. We slapen op zolder in een oud stuk boerderij met een aangebouwde broodoven.

14-7

Vandaag is het catorce juillet, dé Franse feestdag. We hebben een kamer geboekt op een camping in de buurt van Châteaumeillant. Het is ook in de ochtend al mooi weer, dus dat beloofd wat voor vanavond. Pas in Le Châtelet kunnen we boodschappen doen en door de feestdag gaat alles om 12.30 dicht. We zijn gelukkig net op tijd om de lunch in te slaan. We eten in de schaduw bij de kerk. Het is weer meer dan 30°C vanmiddag. We willen de was op de camping doen. Ook daar zijn we net op tijd. We krijgen een kamer met 2 stapelbedden in een modern gebouw aan het meer. Nadat de was droog is, gaan we het dorp in. Daar is iets te eten en er zal een lasershow zijn. Voor de pizza moeten we 45 minuten wachten, want ze worden in een busje gemaakt. Er zijn twee rijen tafels met banken en het is gezellig. De lasershow begint om 22.30 en is een beetje saai, op muziek van Queen.

15-7

We ontbijten in de boulangerie. Daar doen ze ook koffie. We zijn net op tijd, want de croissants waren bijna op. Er staat een lange rij voor de kassa. Vandaag een korte route naar La Châtre. Halverwege zien we een uitnodiging om te komen koffiedrinken. Een Nederlands stel is pas een gîte begonnen. Leuk om Nederlands te praten en weer eens een echte cappuccino met speculaas te drinken. We krijgen elk een sierraadje mee. De koffie is donativo, die we ruimhartig betalen. In Châtre slapen we bij een kerkeljjk onderdak bij Prebytère. We moeten boodschappen doen voor morgenmiddag en avond, omdat het dan zondag is. We gaan uit eten in het dorp, bij een leuk restaurantje. Er zijn nog 2 mannelijke pelgrims in de gîte, een Nederlander en een Duitser, die 30 minuten bij elkaar vandaan wonen, een stel? Zij slapen in de andere kamer.

16-7

Voor vandaag hebben we besloten, dat we apart gaan lopen. Zo hebben we meer tijd voor onszelf. Ik wil ook uitzoeken of ik alleen verder wil of niet. Bij een café met uitzicht op Château de Sarzay neem ik een koffie. Ik heb last van buikkramp, dus het toilet is welkom. Rond het middaguur lunchen we samen bij een meertje. De 2 pelgrims van gisteren zijn er vandaag ook. Een raar stel, een aardige Duitse jongen en de Nederlander, die geen contact maakt. We laten hen maar hun gang gaan.