Dag 24 naar Ponferrada, 27km

De vrijwilliger van de parochiale herberg laat op zich wachten en om 14.00 ga ik met mijn rugzak naar beneden om een andere albergue te zoeken. Hoor ik ineens Ariana mijn naam noemen. Zij loopt met Stephanie (22) uit Denemarken. Mijn humeur is meteen omgeslagen. Ze hebben een lichte kater van het festival in Hospiral de Órbigo, waar ze zijn geweest in het weekend vanuit Astorga (taxi). Ze doen dus eerst siësta. Ik kom Luka en Brigitta tegen en voorzie een nieuw stelletje.
Ariana heeft koorts, dus ik improviseer een grog. Ik haal een citroen uit de winkel, een glaasje sterk spul uit de bar verderop, paracetamol heb ik nog en water en suiker er bij. Het eten is een beetje simpel en voor het eerst zonder wijn. Na het eten zing ik een paar liedjes met een Fransman, Hotel California en zo. Er zijn een paar toehoorders, ik herken mezelf niet meer.
Stephanie, Ariana en ik gaan nog een uurtje naar de bar bij Albergue Monte Irago. Daar brandt de open haard, want het is best wel koud (1500m hoog en veel wind). Carlos, die bij de bar werkt, zingt een zestal liedjes. Jammer dat we voor 22.00 uur weer binnen moeten zijn.
De lichten zijn al uit, dus dat was weer op de tast omkleden.
Mijn linker heup en mijn rechter schouder zijn niet zonder pijn en op mijn rug liggen gaat niet echt (lengte), dus ik word wel vaak wakker. Om 6.15 uur gaat de eerste pas aanstalten maken om te gaan ontbijten, dus dat valt weer mee.
Om een uur of 7.00 gaan we gedrieën op pad. Stephanie is jarig vandaag (23). Bij Cruz de Ferro splitsen we ons. We hebben in Ponferrada afgesproken in de grote albergue. De wandeling door de bergen en later bergafwaarts is erg moi en we hebben ook geluk met het weer. Het is koud, maar de lucht is stralend blauw. In Molinaseca doe ik boodschappen voor de lunch zodat dat niet meer in Ponferrada hoeft. Dat had ik beter niet kunnen doen, want het gaat nog omhoog en het is verder dan ik dacht en ik moet het meedragen. Ik ben om 13.30 uur bij de albergue. Het inschrijven en de stempel ontvangen is zo gebeurd en na de verfrissende douche ga ik groenten snijden. Wanneer ik daar mee klaar ben komt Ariana aan en begin ik dus met koken. Drie Spaanse mannen bieden mij en later ook Ariana een soep aan, ze zijn er best trots op (en terecht). We besluiten tot 15.00 uur op Stephanie te wachten en gaan dan buiten eten met een wijntje er bij. Om 16.00 komt Stephanie met een Deense jongen aanlopen. Gevieren maken we de fles soldaat.