Limoges en weer verder

Saint-Léonard-de-Noblat - 23,3 km - Limoges - Limoges - 29 km - Flavignac - 31,0 km - La Coquille - 20,0 km - Thiviers

Totaal gelopen: 1426,5 km

22-7

Iedereen staat zo ongeveer om 07.30 op, dus wij doen dat ook. De boulangerie is in de buurt, dus we ontbijten samen aan tafel met vers brood, confiture en koffie. Leuk zo'n Frans ontbijt. Na afloop de broodresten opruimen en de tafel is weer schoon. Vandaag lopen we naar Limoges. Of een grote stad leuk is tijdens het ritme van wandelen in de natuur, is altijd de vraag. Léa heeft een Airbnb geregeld voor 2 nachten in het midden van de stad. Alle religieuze instellingen zijn gesloten en Limoges lijkt niet echt afgestemd op pelgrims. Er zijn verder geen pelgrimsherbergen. De laatste 6km zijn niet echt leuk, een stad binnenlopend. Als we de rivier oversteken komen we in het oude centrum. We halen een stempel in de kathedraal en ontmoeten daar de andere pelgrims weer. Een prachtige kathedraal, waar een organist aan het oefenen is. De diepe tonen gaan door merg en been en raken mij. Léa wil graag naar de mess en ik kan ondertussen mijn was in een wasserette doen. Er is 's avonds muziek bij de rivier, met foodtrucks. Gezellige tafeltjes, veel verschillende soorten eten en 2 groepen muzikanten spelen om de beurt.

23-7

Als we om 13.00 gaan lunchen, is de binnenstad bijna leeg. Limoges kan ons niet echt raken. Er is bijna niemand op straat. We doen 2 toeristische routes door de stad. Als we door een park lopen zien een paar mensen een spel doen, wat een beetje op kegelen lijkt. Als ik vraag of ik een foto mag maken, vragen ze of ik mee wil doen met Rampeau. 9 Kegels staan opgesteld. Als je de middelste rij omkegelt met een zware houten bal, mag je nog een keer 9 kegels omgooien. In mijn tweede beurt gooi ik zo hoog, dat pas op het eind iemand net zo hoog gooit. Gelukkig ben ik een Nederlander, zeiden ze al, want verliezen van een Engelsman, dat zou pas erg zijn. Na afloop worden we getracteerd op een afhaalpizza en een biertje.

24-7

We willen vandaag apart van elkaar lopen. Ik wil even tijd voor mijzelf en Léa heeft nog erg weinig alleen gelopen, dus zij heeft daar ook behoefte aan. Na ons ontbijt in een boulangerie in Limoges, ga ik vooruit. In het dorp van de volgende gîte is er geen mogelijkheid boodschappen te doen, dus we spraken af dat Léa het toetje koopt en ik de rest . Dat kan in Aixe-sur-Vienne, na 15km. We lopen de laatste 2km weer samen. We zijn alweer de enigen in de gîte. Er is een meer in de buurt met een strand. Tijd om de voeten een verkoeling te geven.

25-7

We zijn gisteren vergeten de schoenen naar binnen te halen en het heeft vannacht geregend. Snel kranten er in. Ik heb mijn andere paar gelukkig nog bij mij. Het was moeilijk om een herberg te vinden, niet te ver weg. Het is dus weer meer dan 30km geworden. We lopen samen en gelukkig zijn er vandaag veel stukken bos en "platteland" met onverharde paden en wegen. Ook het weer werkt mee. 's Ochtends een onschuldig buitje en later half bewolkt en maximaal 25°C. Op het eind gaat ter afleiding de muziek aan. Ik heb nu alweer 2 maanden gewandeld en Léa heeft nu meer dan 500km gelopen. Dat moet gevierd! Vandaag slapen we in een herberg met een echte hospitalera. Nicolle, een aardige dame, runt de gîte. Zij is vrijwilliger en regelt alles. Zij kookt ook voor de pelgrims. €25,- half pension is echt een mooie prijs. Zeker als het eten uitstekend is, zoals nu. Een couscoussalade (die niet droog is), risotto met kip en champignons en een chocolademousse met meloen en pruimen na en dat in leuk gezelschap. We slapen met 5 personen in een kleine ruimte. Eric, die er ook in Saint-Léonard-de-Noblat ook bij was, een jong stel, Maxime en Eleonor zijn er ook.

26-7

Het werd een beetje benauwd vannacht, dus heb ik wel eens beter geslapen. Eric ging er al om 06.00 uur uit. Omdat de hospitalero ons er om 08.30 uur uit wil hebben, staat de rest eerder op dan normaal. Het ontbijt is de gebruikelijke getoaste baguette met 3 soorten jam en een schaaltje koffie. Ook nu willen we apart lopen, een korte etappe van 20 km. Op een camping bij Thiviers zijn er 4 slaapplekken in een houten huisje. Daar hebben we geboekt. Het is goed alleen te lopen. Zo heb ik o.a. tijd om te reflecteren over de Camino tot nu toe en mijn band met Léa. Eergisteren heb ik met Virginie (ik ken haar van mijn Chemin du Puy van 2020) afgesproken, dat ik het weekend van 11-13 augustus ga bezoeken in Toulouse. Dan zullen Léa en ik dus op zijn laatst onze eigen Weg gaan. Daar kan ik nu al van slag van raken. Bij de kerk in Thivier bestel ik een koffie op een terras. Léa komt er ook al snel aanlopen. Na een goede lunch, een dagmenu bij een brasserie, lopen we naar de camping. Als we ons in schrijven, horen we dat Maxime zich ook inschrijft. Het huisje is zodoende vol vannacht.